Nowe Bystre

Zielone Świątki
Na Zielone świątki wszyscy gospodarze maili swoje domy. Wokół okien i drzwi przybijano gałązki drzew liściastych. Wieczorem na wzgórzach palono ogniska, przy których grano i rozlegał się daleko śpiew oraz „wyskanie”. Z kościoła przynoszono święconą wodę i kropiono nią pola.
Wiele zwyczajów ma służyć zapewnieniu obrony przed groźnymi siłami przyrody. I tak:
Na Matkę Boską Gromniczną poświęcają w kościele woskową świecę – gromnicę. Poświęcona kolejno dziewięć razy, nabiera mocy ochrony domu przed piorunami i nawałnicami. Podana do ręki umierającemu, ułatwia mu przejście od śmierci do wieczności.
Pola skropione święconą wodą w Zielone Świątki, będą chronione przed ulewami, wiatrami, gradami i mrozami.
Zebrane zioła i poświęcone w Matkę Boską Zielną, stają się lekarstwem, głównie przez okadzenie tymi ziołami przy każdej chorobie. Mają moc odczyniania uroku, ochraniają dom od nieszczęścia. Tym zielem okadza się owce i bydło przed wypędem na wypas, gazdę, konia i sprzęt przed pierwszą orką na wiosnę, kolibę i kosor z owcami na rozpoczęcie wypasu. Położone nad drzwiami w sieni, chroni dom przed piorunami i przed złym człowiekiem. W skład takiego ziela wchodziły: boże drzewko, czosnek, piołun, jałowiec, żywokost, czarne ziele, bylica i inne.
Pamięć o swoich zmarłych, górale zachowywali w znikomym zakresie. Nie było dawniej zwyczaju zapalania świeczek, zniczy, na grobach bliskich osób. Cmentarze bywały zaniedbane, zapomniane. Często rodzina nie znała miejsca pochowania ojca lub matki, ponieważ z odległych od kościoła wsi, ciało zmarłego odwoził i uczestniczył w jego pochowaniu wyznaczony do tego przez wieś gospodarz ( z Nowego Bystrego i Ratułowa odwożono zmarłych do Czarnego Dunajca). Dopiero współczesne lata przynoszą zasadnicze zmiany w tym zakresie. Rodziny często zamawiają intencje mszalne za swoimi zmarłymi, na grobach instalują nagrobki betonowe lub kamienne, stawiają żelazne krzyże, palą znicze, przybierają kwiatami. Nawet małe dzieci wiedzą, gdzie są groby ich dziadków i krewnych.